Hier is ze dan!

Gisteren zijn we wezen kijken bij die vrouw met de puppy's en hebben we eentje er tussen gezien die zó lief was. Ze was rustig, speels en voelde zich bij ons op haar gemak. Degene die ik op het oog had was echter erg bijterig en wild. Maar... vandaag gaan we 'Amy' (of voluit 'Amy Josephina Lieveheersbeest van Mechelen- tot Putten) ophalen, zo rond 15:00 uur en komt ze gezellig bij ons wonen. Ik verheug me er heel erg op!
Er zit trouwens een geschiedenis achter de naam 'Lieveheersbeest': vroeger, toen ik een jaar of vijf was zocht ik altijd lieveheersbeestjes. Die deed ik dan in een leeg luciferdoosje, met blaadjes erin zodat hij kon eten en spelen. In de bovenkant prikte ik met een vork of naald gaatjes zodat hij wel lucht kon krijgen. Hoe noemde ik ze? Nou, ik noemde ze 'Hondje'. Allemaal, altijd. Hoe ik er opgekomen ben weet ik niet. De volgende dag als ik bij Hondje ging kijken, was hij altijd weg. Hoe kon dat nou? Ik heb tot enkele weken terug gedacht dat hij uit het luciferdoosje kwam. Maar wat blijkt nou; mijn moeder haalde ze er altijd uit omdat ze niet wilde dat ik het dode lieveheersbeestje aantrof. Ze overleefde het niet in het kleine doosje. Aangezien al die lieveheersbeestjes 'Hondje' heette en ik nu een echte hond krijg, heb ik besloten om haar als derde naam 'Lieveheersbeest' te geven.